بررسی طولی رشد فک پایین در کودکان قزوینی واجد اکلوژن طبیعی

زمینه : چرخش فک پایینی و رشد آن به طرف جلو یا عقب با قاعده جمجمه افراد مرتبط است و می‏تواند به نقص در روی هم قرار گرفتن فکها منجر شود. به دلیل رشد سری دمی صورت، رشد فک پایینی در مسیر تکامل سریعتر از سایر اجزای جمجمهای- صورتی است. هدف : مطالعه به منظور تعیین میزان رشد فک پایینی در فاصله سنی 1±10 سال در کودکان قزوینی واجد اکلوژن طبیعی انجام شد. مواد و روشها : این مطالعه توصیفی طولی(Longitudinal) بر روی سفالومتریهای جانبی 60 کودک 9 تا 11 ساله واجد اکلوژن طبیعی در مدارس شهر قزوین انجام شد. نمونهگیری به روش تصادفی طبقهبندی شده و مدت زمان پیگیری به طور متوسط 5/607 روز بود. نگارههای جانبی ساختمان فک پایینی و شیب طرح SN در دو نگاره ارزیابی و سوپر ایمپوز شد. میانگین متغیرها و تغییرات آنها محاسبه شد. جهت بررسی اثر جنس بر روی هر یک از شاخصها از آزمون تی و جهت بررسی اثر سن و جنس بر روی متغیرها از آزمون ANOVA و جهت بررسی توأم سن و جنس از آزمون MANOVA استفاده شد. یافتهها : در کل نمونه و سه گروه، حداکثر تغییرات عمودی و افقی در ارتباط با کندیلیون و آرتیکولار دیده شد. در تمام گروهها، چرخش رو به بالا در فک پایینی به وجود آمده بود و تغییر زاویه گونیال بسیار جزئی و گاهی صفر بود. نتیجهگیری : با توجه به یافتهها، در گروه سنی 9 تا 11 ساله سن کودکان با تغییرات ایجاد شده در رشد فک پایینی به طور معنیداری مرتبط است، ولی جنس به جز در مورد دو نقطه کندیلیون و آرتیکولار تأثیری ندارد.